2015 Küba, Meksika ve Kuzey Amerika

Geçen sene gitmek için planlar yaptığım ama son anda rotayı Güney Amerika’ya çevirdiğim Küba gezisini bu sefer yapmaya karar verdim. Küba’nın Birleşik Devletler ile arasının düzelmeye başlaması ve ülkede bir değişim beklentisinin oluşması bu kararımın ana etkeni oldu. Yani, Amerikalı turistler oraya hücum etmeden, ortam fazla bozulmadan bir göreyim istedim.

Planlarımı Küba, Meksika, ABD’nin batısı, oradan da Uzakdoğu, özellikle Endonezya olarak yapıp uçak bileti araştırmalarına başladım. Bu arada yurt dışında yaşayan bir arkadaşım Türkiye’ye gelmişti, benim gezileri merak ediyordu. “Hadi sen de gel, bir kıyıdan başla” dedim ve o da iki haftalık tatili için bana katılmaya karar verdi.

Küba’yı ziyaret için en iyi zamanın Aralık ayından itibaren başladığını okumuştum ama bir anlaşmazlık sonucu Londra’dan gelecek arkadaş bileti Kasım ayına alınca gidiş tarihini değiştirdim. Zaten İstanbul’da iyice sıkılmaya başlamıştım, hemen 29 Ekime tek gidiş biletini aldım.

Bilet almada incelikler

İnternetten bileti alırken ilginç bir durum oluştu, bunu yazayım da okuyanlara bir tecrübe olsun. Önce skyscanner.com‘dan baktım, en uygun fiyat, bavul.com üzerinden Aeroflot, 752 dolar olarak çıktı. Geçen sene 600 dolarlarda olan bu fiyat biraz fazla oldu ama artık yapacak bir şey yok. Tecrübelerim genelde Kasım ortasına doğru fiyatların biraz daha ucuzladığı yönünde, şu an burada Küba’da İnternet kısıtlı olduğundan yeni fiyatlara bakamıyorum.

Sonra momondo, bravofly gibi diğer İnternet sitelerine baktım, hepsi aynı uçuş için neredeyse yüz dolar daha fazla fiyat verdi. Aeroflot’un kendi sayfasında çıkan ise 804 dolar idi.

Telefona skyscanner Android uygulamasını yükledim, hesapları birleştirme seçeneğini ve üyelik seçeneklerini yapmadan fiyat arattım. Uygulama bavul.com seçeneğini vermedi ve diğer operatörler üzerinden en ucuz 826 dolar çıktı. Hadi bavul.com’a doğrudan bakayım dedim, o da yanlış hatırlamıyorsam 800 dolar üzeri bir fiyat verdi.

Bu skayscanner daha hesaplı fiyatlar mı veriyor demek, hayır!.. Mesela geçen sene Filipinlerde bravofly hep daha iyi fiyatlar vermişti. Sonuç olarak bilet araştırmalarını yaparken telefon, bilgisayar, çeşitli İnternet siteleri, Havayolu şirketlerinin kendi sayfaları vesaire tüm olasılıkları denemek lazım.

Uçuş için gece yarısı hava limanına gittim, Aeroflot’un Moskova uçuşu üç buçuk saat sürdü. Bu uçuşta Kübaya giden iki iş adamı ile aynı sırada oturdum, tanışınca kafalarımız uydu, daha sonra Havana’da ilk günleri benim arkadaş gelene kadar onlarla geçirdim.

Moskova’ya varınca çıkışta görevli bir hatun elinde liste Havana yolcularını aktarma kapısına yönlendirdi. Aktarma bir buçuk saat gibi kısa bir zaman olduğu için bu detay önemli idi. Aeroflot artı bir puan aldı 👏

Vize

Küba’ya giriş yapmak için vize almak gerekiyor ve bu vize turist kartı denilen bir belge olarak veriliyor. Bu kart aslında elçiliklerden 20 euroya alınıyor, ama İstanbul’da yetkili acenteler, €40, €50, €60 ne tuttururlarsa alıyorlar. Arkadaş Londra’dan 15 pound’a aldı. Kanada Havayolları bu kartı uçaktabedava dağıtılıyormuş. Bana, rehber bir arkadaş 🙏 böyle bir uçuşta artan kartlardan bir tane verdi yani vize bedavaya geldi. Eğer bu kart yoksa bazı havayolu şirketleri uçağa almıyorlar ki iki tanıdığın başına geldi ve uçamadılar, biletleri de yandı. Bana ise vizeyi Moskova’da aktarma sırasında sordular, İstanbul’da sormamışlardı.

Uçuşun ikinci bölümü on üç saat idi ama uçak bizi on iki saatte vaktinden önce Havana’ya ulaştırdı. Uçakta alkollü içki servisi parayla dahi yoktu. İki kere yemek verdiler, doyurucu idi.

Havana'nın klasik taksilerinden biri
Havana’nın klasik taksilerinden biri

Havana’ya varış

Küba’ya girişte vize kartının ilk parçası girişte alınıyor, ikinci parçası ise ülkeden çıkışta. Giriş-çıkış damgası bu karta basılıyor. Eskiden Küba damgası olan ABD’ye giremiyordu, sanırım olay biraz gevşedi, artık Amerikalılar bunu fazla takmıyor. Uçakta yanımda oturan Türk ve Londra’dan İngiliz pasaportu ile gelen arkadaşa damga bastılar. Pasaport polisine “damga basıyor musun?” diye sordum, “istersen basarım” dedi. Ben de “yok kalsın” dedim.

Alandan çıkarken bavullar bir kez daha x-ray’dan geçiriliyor, bunu ülkeye sokulan malları kontrol için yapıyorlar sanırım. Küba’ya ambargo hala sürdüğü için, bir çok ürün bu şekilde ülkeye sokuluyor. Uçakta yazın Türkiye’de özellikle güney bölgelerinde çalışıp dönüş yapan Kübalı müzisyenler vardı ve her biri bir kamyon yük taşıyordu.

Şehre ulaşma

Şehre gitmek için ana yola yürüyüp ucuz taksi, hatta iki kilometre ötedeki Terminal 1’e geçip Metrobüs ile gitme, taksi paylaşacak birini bulma hesapları yaparken, ilk uçuşta birlikte oturduğumuz arkadaşların otel rezervasyonlarında bir problem vardı ve İspanyolca bildiğimi öğrenince “gel bize yardım et, biz seni kalacağın yere götürürüz” dediler. Böylece vizeden sonra ulaşım olayı da kendiliğinden çözüldü.

Yolda taksiciye para bozdurmamız gerektiğini söyleyince, bir CADECA ofisinde durmanın daha iyi olacağını söyledi. Dediği gibi de çıktı, böylece eurolarımızı cuca çevirdik.

Akşam Habana Libre otelde daha önce yaptığım bir turda rehberim olan Fidel ile karşılaştık. Fidel Türkiye’de büyümüş, iyi Türkçe konuşan, Küba’ya tur yapan bir çok Türk’ün tanıdığı bir kişi. Bu vesileyle ondan da bahsedeyim.

Akşam uçakta tanıştığım arkadaşlar yemeğe davet ettiler. “La Cocina de Lilliam” isimli nezih bir restoranda güzel bir balık yedik. Kendilerine buradan teşekkür ediyorum. Tabağın kenarında, bir bardak suda, yemeğe yüzerek eşlik eden kırmızı balık, ilk defa gördüğüm orijinal bir fikirdi. Küba’da aç kalınılıyor, yemek yenecek bir yer yok diyenlere burayı tavsiye ediyorum. Fiyatlar biraz yüksek ama parasının karşılığını veriyor.

Havana’da Casa de Ania isimli Vedado bölgesindeki bir hostelde kaldım. Nevzat (bilinmeyenasya.blogspot.com) ile Lviv’de bir hostelde tanışmıştık, o sayfasında burada altı cuc’a kaldığını yazmıştı. Daha önce buraya gelen bazı arkadaşlar ise Küba’da hostel olmadığını söylemişlerdi ama hostelsclub.com adresinde bir sürü yer bulunabiliyor. Bu Casa de Ania’nın İnternet fiyatı 14 cuc idi ama mail attım, on cuc yaparız dediler. Hostel konum olarak iyi bir yerde, odalar rahat, ranza yok sadece yataklar var. Dolap şeklinde tüm sırt çantasının sığdığı kocaman lockerlar var. Odalar klimalı, ki Kübada bu önemli. Sonuç olarak Nevzat gibi ben de tavsiye ediyorum.

Bu arada İnternetten öğrenebileceği gibi Küba’da ikili bir para sistemi var. CUC ve CUP, biraz karışık bir olay, bundan bir sonraki yazıda bahsedeceğim.

Önceki İçerik
Sonraki İçerik

Bir Cevap Yazın