Sabah sekizde Antigua’dan yola çıktık, akşam on sekizde Semuc Champey’e vardık. Yol Coban’a kadar gayet güzeldi, çoğu kısmı duble yol. Coban’a varınca yağmur başladı ve buraya kadar kesilmedi. Yarın ne yapacağız bilmiyorum.
Coban 1300 rakımlı Guatemala’nın en çok yağmur alan yeri imiş. Doğa aynı bizim Karadeniz’e benziyor. Sadece denizi yok.
Turistler için organize edilmiş ufak minibüslerle yapılan bu shuttle servisleri Antigua’dan Lanquín’e kadar, sonrası otellerin araçları ile yapılıyor. Languín’e on kilometre kala yol bayağı bozuluyor. Yol, Languín’den Semuc Champey’deki oteller arasında ise biraz daha kötü. Ama Karadeniz’deki bizim köyün yayla yollarından iyi.
Bu shuttle’lar Antigua’dan sabah sekiz ve öğlen ikide çıkıyor. Bazı acentalar yolu dört saat falan diyorlar, ama bu imkansız. Bir de fiyatlar biraz değişiyor. Biz 160 quetzal ödedik (TL için 2 ile çarpıp bir sıfır atıp üstüne de bir kaç lira eklemek gerekiyor). Mesela bir acenta öğlen servisi için 120 quetzal fiyat verdi. Bizi otele getiren şoför, öğlen çıkanların gece yarısı buraya vardıklarını, bazen yolun kapanıp, Lanquín’de kalmak zorunda kaldıklarını söyledi.
Semuc Champey’e gelince Antigua’da, Yellow House’dan 45 quetzala aldığımız El Portal’in dormuna yerleştik. Burası bir bungalov, acentadan alt demelerine rağmen üst kattan bir yer verdiler. Odada dört yatak var. Metin’le benden başka kimse yok. Buraya kadar her şey normal, sadece odanın penceresi yok, tamamen doğal. Hava oldukça serin. Artık polarlara sarınıp yatacağız.
Akşam yemeğini yine burada yedik, zaten başka opsiyon yok. Dağların arasında kaybolmuş bir yerdeyiz. Neyse adamlar durumdan yararlanıp fiyatları abartmamışlar. On iki liraya biftek, ispanyol tortillası ve bira.. fena sayılmaz.
Kaldığımız odanın adı K’uch, üstünde de bir kuş resmi var. Agaçkakan demekmiş. Az kalsın Mayalarla akraba çıkacaktık.
Gece yarısı odaya iki Brezilyalı kız geldi. Bir de her taraf açık olmasına rağmen o kadar soğuk yapmadı, rahat bir uyku oldu.