Bu sabah yeniden tuk-tukla, 20 000 Kips vererek, kazıklıyorlar ama ne yapalım, sabah sabah tuktukçularla uğraşmak istemiyorum, Vietnam konsolosluğuna gittim, vize gelmiş.
Dönüşte yürüdüm, ara sokaklara girdim. Bu Vientiane nasıl desem renksiz bir şehir, fakirliğin de etkisi var ama nasıl desem sokaklar genelde boş. Merkezde geniş modern caddeler var ama şehrin bir merkezi yok gibi. Genelde yabancıların olduğu sahil yolu, karşısında iptidai çay bahçeleri, restoranlarda bir hava vermiyor. Gece 23’de bütün yerler kapanıyor, ama gizli kaçak yerler sabaha kadar açık, artık bir şekilde ayarlıyorlar. Fahişelik yasak ama yabancıların olduğu yerlerde açık açık var.
Bugün yapacak pek bir şey yok. Öğleden sonra masaja gittik, nihayet. Arzu herbal, ben de yağlı masaj seçtik. Bir saati iki kişi yaklaşık 30 dolar verdik. Champa diye sahilde bir yer, daha ucuza var ama burayı Hollandalı kızlar tavsiye etmişti.
Akşama sahilde bir kez daha Mekong güneş batışını seyrettikten sonra, buranın müşterilerine wi-fi hizmeti veren tek kafesi Vista’da oturup İnternete girdik.
Şu an bir İnternet kafedeyim, fiyatlar; Luang Prabang’da dakikası 200 Kips ama her yer süper yavaş. Vang Vieng’de 300 Kips ve hızlı. Burada Vientiane’de ise 100 Kips ve fena değil.